Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Η αποστροφή του νεοέλληνα στην αρχαία Ελληνική γραμματεία.




Πριν ακόμα ακουμπήσω το θέμα να εκφράσω τον σεβασμό μου στην ύπαρξη της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας.
Παρά
τους ισχυρισμούς μου για την ύπαρξη παραχάραξής της, δεν θα παραβλέψω το γεγονός της παρουσίας της και της πόσης τεράστιας σημασίας έχει αυτή η πραγματικότητα με όποια μορφή κι αν υπάρχει. 
Είναι γεγονός ότι αν δεν μελετούσα την Αρχαία Ελληνική γραμματεία δεν θα είχα σήμερα υποψίες ,όχι μόνο για το χθες αλλά και γι αυτά που συμβαίνουν σήμερα …
Ως κάτι πέρα του απλού νου, σου ανοίγει τα μάτια να παρατηρήσεις όσα μέχρι χθες ήταν αόρατα.
Έχει την ικανότητα να σου φωτίζει το μυαλό και να σου θέτει ερωτήματα καθώς και την διάθεση να αναβλύσει από μέσα σου ο Έλληνας.

Το πρόβλημα σήμερα είναι γιατί ο νεοέλληνας προσπέρνα αυτό το σημαντικό σκαλοπάτι αφύπνισης του νου.
Γιατί στέκει αδιάφορος και προσπερνά αυτό που αποδεικνύει την ύπαρξή του ως Έλλην; 

Θα εκθέσω λοιπόν τις υποψίες μου.
1η υποψία μου είναι πως αυτοί που αποφάσισαν να παρουσιάζουν σαν μύθο την ιστορία μας πριν το έπος των αλεξανδρινών έκαναν τεράστιο έγκλημα απέναντι στην ιστορία και τον Ελληνικό πολιτισμό.
Παρουσιάζοντάς την σαν μύθο ο μικρός μαθητής του Δημοτικού την ταυτίζει με τα παραμύθια και νομίζει ότι περνώντας την εφηβεία του πρέπει να ξεπεράσει και την παιδική ηλικία με τα παραμύθια που την συντρόφευαν.
Θα μου πείτε ότι αργότερα θα γνωρίζουν τους φιλόσοφους και ίσως έτσι αποκτά μια ισορροπία η κατάσταση. 
Η απάντησή μου είναι πως στην παιδική ηλικία που διδάχτηκαν την ιστορία των προγονών μας ως μύθο τα μικρά παιδιά, έκαναν οι επιτήδειοι τελικά καλά την δουλειά τους με μεσάζοντες τους πιθανότατα ανύποπτους ή αδιάφορους δάσκαλους και επέτυχαν το ποθητό αποτέλεσμα.
2η υποψία μου είναι ότι η διδασκαλία σχετικά με τους αρχαίους φιλόσοφούς μας , προσπαθεί να τους προσθέσει θεολογικές διαστάσεις με αποτέλεσμα ταύτισής τους με την σημερινή ύπαρξη της θρησκευτικής έννοιας που έχει διαστάσεις πλέον αδιάφορες για την νεολαία. Κατορθώνουν έτσι οι σύγχρονοι ερμηνευτές της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας την λάθος προσέγγιση στους λόγους και γραπτά των φιλόσοφών μας, καθώς παράλληλα τα αρχαία μόνο οι μεν της υπάρχουσας Ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας ως επίσημης του Ελληνικού κράτους και οι δε της άλλης θρησκείας ως δωδεκαθεϊστές τα μιλούν με παρόμοιες δοξασίες και τελετουργικά ως προς τον τρόπο προβολής. 
Αυτά κουράζουν τους νέους που έχουν βαρεθεί απ’ αυτά τα παραμύθια της πρώτης ταυτίζοντας τους με την δεύτερη.
Ξέρω πως κάποιοι θ’ αντιδράσουν λέγοντας ότι δεν είναι το ίδιο το ένα με το άλλο , αλλά εγώ εκφράζω απλά την υποψία μου. 
Μπορούν οι μεν θεολόγοι να εκφράσουν τις απόψεις τους απέναντι στους δε θεολόγους και να εκφράσουν τις διαφορές τους εκθέτοντάς τες , αλλά πιστεύω όσο κουραστικό κι ανούσιο είναι γι εμένα αυτό άλλο τόσο και για τους νέους.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι διεκδικητές ( αν όχι εκμεταλλευτές ) των αρχαίων φιλοσόφων μας , είναι πως πρέπει να ελευθερώσουν την προσωπικότητα των φιλοσόφων μας από την καθαρά θεολογική μορφή του τους δίνουν, ώστε να βγει προς τα έξω το πραγματικά ανθρώπινο έργο τους για την προστασία της ανθρωπότητας και του ανθρώπου, που πιστεύω ότι είχαν σαν προορισμό.

Οι φιλόσοφοί μας δεν ήταν ιερείς και δεν κατοικούσαν σε ναούς.
Οι Φιλόσοφοί μας δεν ήταν προφήτες θεών ούτε υμνητές τους με δοξασίες και ιερές τελετές .
Χρησιμοποιώντας οι μεν σαν δεκανίκι τους φιλόσοφους μας πολεμώντας τους δε, το μόνο που κάνουν είναι ζημιά στην πραγματική ουσία ύπαρξης των αρχαίων αυτών προγόνων μας.

Οι νέοι θα μπορούσαν να δείξουν ενδιαφέρον απέναντι στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία πιστεύω, εάν δεν υπήρχε και ο θρησκευτικός προσηλυτισμός που δεν τον έχουν ανάγκη με τον τρόπο που τους τον προσφέρουν και οι δυο πλευρές.

Αυτό που έχουν ανάγκη είναι η ανδρεία και η ηθική με την πραγματική τους ερμηνεία.
Ο στοχασμός και τα αποτελέσματα που μπορεί να φέρει εξάγοντας λογικά συμπεράσματα σκέψης. 
Η ύπαρξη του δικαίου στο χαρακτήρα του Έλληνα και ο λογικός Ελληνικός τρόπος που μπορεί να αποδοθεί με πνευματικό τρόπο.
Και τότε πιστεύω ότι θα αναπτυχθεί το πνεύμα κι αίσθημα προστασίας κι επίβλεψης της αρχαίας μας κληρονομιάς, αναγνωρίζοντας τελικά την σπουδαιότητα ύπαρξής της.

Τότε μόνο πιστεύω θα έχει ένα σοβαρό λόγο στην ζωή τους η ύπαρξη της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας και θ’ αποκτήσει το ενδιαφέρον σε νέους μας να ερευνήσουν και να ξεχωρίσουν, αυτά που είναι αληθινά απ’όσα είναι εσκεμμένα πρόσθετα, για τα της δίνουν θεολογική μόνο όψη.
Μην την προωθούμε σαν μόδα που έχει πάντα την παρουσία του προσωρινού , αλλά σαν μια πραγματικότητα που έχει την δύναμη να δώσει λύσεις σε πολλά δεινά που περνούμε ως Έλληνες. 
Η αρχαία Ελληνική Γραμματεία έχει την δική της δύναμη και έχουμε υποχρέωση να την σεβαστούμε αφού πρώτα την αναγνωρίσουμε ως αυτόβουλη κι αυτόνομη που δεν έχει ανάγκη από θρησκευτικούς υποστηρικτές.
ΧΜάστας 


Ερέθισμα σκέψης από τον φίλο μου Nick Liakopoulos.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου